|
|
|
|
Περιεχόμενα / Εισαγωγικό σημείωμα
ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ τῶν ἁγίων μας ἔχει ἀρχίσει νὰ συγκεντρώνει ἡ Ἐκκλησία σὲ συλλογὲς ἤδη ἀπὸ τοὺς πρώτους αἰῶνες τοῦ μοναστικοῦ βίου. Τὸ ἀπόφθεγμα συνήθως πηγάζει ἀπὸ τὴν προσωπικὴ σχέση Πατέρα καὶ μαθητῆ ἢ ἀπὸ τὶς αἰφνίδιες ἐρωτήσεις εὐσεβῶν, γι' αὐτὸ καὶ ἔχει πολὺ μεγάλη ἀμεσότητα. Διαβάζοντας συλλογὲς ἀποφθεγμάτων χρειάζεται νὰ θυμόμαστε πὼς συχνὰ ἀνάμεσα στὸν κάθε λόγο ὑπάρχει πολλὴ σιωπή. Στὴ σιωπὴ αὐτὴ διαμορφώνεται ἡ ἀναγκαιότητα τοῦ ἐρωτήματος. Κάθε πραγματικὸ ἐρώτημα ὑποχρεώνει σὲ ἀπάντηση. Ἤδη ἔχουμε κατηγορηματικὰ διδαχθεῖ, ὅτι ὅποιος ζητήσει θὰ λάβει. Γνωρίζοντας πὼς οἱ Πατέρες συνήθως τὶς συνθῆκες ἐκεῖνες ἀκριβῶς προετοιμάζουν, ὅπου ἡ ἀπάντηση δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ ὑπάρξει, εἶναι πιθανὸ νὰ καταλάβουμε, ὅτι τὰ ἀποφθέγματα αὐτὰ δὲν ἔχουν γραφτεῖ γιὰ μᾶς παρὰ μόνο ὅταν ἡ ἀνάγκη μας γιὰ ἀπάντηση εἶναι ἐπιτακτική.
Τὸ ἴδιο ἰσχύει γιὰ ὅλα τὰ σημαντικὰ ἔργα τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας γραμματείας. Ἂν ὑπάρχει ἔστω καὶ ἡ ἐλάχιστη πραγματικὴ διάθεση ἢ ἑτοιμότητα νὰ λάβει κάποιος συμβουλή, τὸ κέρδος ἀπὸ τὴ μελέτη τῶν ἔργων αὐτῶν δὲν εἶναι μικρό. Δὲν λείπουν, ἄλλωστε, οἱ περιπτώσεις "ἀπρόσκλητου", ἀλλὰ ὄχι ἄκαιρου ἢ ἄκυρου λόγου.
Ο ΛΟΓΟΣ γιὰ τὸν ὁποῖο ἕνα ἀπόφθεγμα ἔχει καταχωρηθεῖ σὲ ἐκείνη καὶ ὄχι σὲ ἄλλη ἑνότητα, δὲν εἶναι πάντοτε προφανής. Ὁ ἀναγνώστης θὰ πρέπει συχνὰ νὰ ἀναζητήσει κρυφὲς συνάψεις γιὰ νὰ δεῖ μὲ ποιὸ τρόπο καὶ ἀπὸ ποιές πλευρὲς ἕνας συγκεκριμένος λόγος φωτίζει τὸ πρόβλημα ποὺ θίγει ἡ ὅλη ἑνότητα στὴν ὁποία ἀνήκει. Ἂς εἶναι αὐτὸ ἡ ἐλάχιστη ἔνδειξη τῆς τιμῆς μας στὴν ὑπομονὴ τῶν Πατέρων, στὴν ὥρα τῆς ἀναμονῆς καὶ τῆς προετοιμασίας τοῦ ἐρωτήματος.
Αποφθέγματα των
Πατέρων: Περιεχόμενα
Πρβλ. :
Μυστικοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας
