|
|
|
|
Σελ 2
Διχῆ δὲ τοῦ ἀπείρου θεωρουμένου͵ κατά τε ἀρχὴν καὶ τέλος (τὸ γὰρ ὑπὲρ ταῦτα καὶ μὴ ἐν τούτοις ἄπειρον)͵ ὅταν μὲν εἰς τὸν ἄνω βυθὸν ὁ νοῦς ἀποβλέψῃ͵ οὐκ ἔχων ὅποι στῇ καὶ ἀπερείσηται ταῖς περὶ Θεοῦ φαντασίαις͵ τὸ ἐνταῦθα ἄπειρον καὶ ἀνέκβατον͵ ἄναρχον προσηγόρευσεν· ὅταν δὲ εἰς τὰ κάτω καὶ τὰ ἑξῆς͵ ἀθάνατον καὶ ἀνώλεθρον· ὅταν δὲ συνέλῃ τὸ πᾶν͵ αἰώνιον. Αἰὼν γὰρ οὔτε χρόνος͵ οὔτε χρόνου τι μέρος· οὐδὲ γὰρ μετρητόν· ἀλλ΄ ὅπερ ἡμῖν ὁ χρόνος͵ ἡλίου φορᾷ μετρούμενος͵ τοῦτο τοῖς ἀϊδίοις αἰών͵ τὸ συμπαρεκτεινόμενον τοῖς οὖσιν͵ οἷόν τι χρονικὸν κίνημα καὶ διάστημα. ... Ἐπεὶ δὲ οὐκ ἤρκει τῇ ἀγαθότητι τοῦτο͵ τὸ κινεῖσθαι μόνον τῇ ἑαυτῆς θεωρίᾳ͵ ἀλλ΄ ἔδει χεθῆναι τὸ ἀγαθὸν καὶ ὁδεῦσαι͵ ὡς πλείονα εἶναι τὰ εὐεργετούμενα (τοῦτο γὰρ τῆς ἄκρας ἦν ἀγαθότητος)͵ πρῶτον μὲν ἐννοεῖ τὰς ἀγγελικὰς δυνάμεις καὶ οὐρανίους· καὶ τὸ ἐννόημα ἔργον ἦν͵ Λόγῳ συμπληρούμενον καὶ Πνεύματι τελειούμενον. Καὶ οὕτως ὑπέστησαν λαμπρότητες δεύτεραι͵ λειτουργοὶ τῆς πρώτης λαμπρότητος· εἴτε νοερὰ πνεύματα͵ εἴτε πῦρ οἷον ἄϋλον καὶ ἀσώματον͵ εἴτε τινὰ φύσιν ἄλλην͵ ὅτι ἐγγυτάτω τῶν εἰρημένων͵ ταύτας ὑποληπτέον. Βούλομαι μὲν εἰπεῖν͵ ὅτι ἀκινήτους πρὸς τὸ κακὸν καὶ μόνην ἐχούσας τὴν τοῦ καλοῦ κίνησιν͵ ἅτε περὶ Θεὸν οὔσας καὶ τὰ πρῶτα ἐκ Θεοῦ λαμπομένας· τὰ γὰρ ἐνταῦθα͵ δευτέρας ἐλλάμψεως. Πείθει δέ με μὴ ἀκινήτους͵ ἀλλὰ δυσκινήτους καὶ ὑπολαμβάνειν ταύτας καὶ λέγειν͵ ὁ διὰ τὴν λαμπρότητα Ἑωσφόρος͵ σκότος διὰ τὴν ἔπαρσιν καὶ γενόμενος καὶ λεγόμενος͵ αἵ τε ὑπ΄ αὐτὸν ἀποστατικαὶ δυνάμεις͵ δημιουργοὶ τῆς κακίας͵ τῇ τοῦ καλοῦ φυγῇ καὶ ἡμῖν πρόξενοι. ...
Ἅγιος Γρηγόριος : σελίδα περιεχομένων
Μυστικοὶ τῆς Ὀρθοδοξίας : Ἀρχικὴ Σελίδα Περιεχομένων url : www.ellopos.gr/mystics/default.asp
Πρβλ. Ἀποφθέγματα τῶν Πατέρων στὰ Νέα Ἑλληνικά
