Σελ 11
Το πνεύμα ημών αγάλλεται: το Φως τούτο είναι
Θεός. Είναι παντοδύναμον και συγχρόνως αφάτως πράον. Ω, μετά πόσης προσοχής
χειρίζεται τον άνθρωπον! Θεραπεύει την συντετριμμένην εκ της απογνώσεως καρδίαν,
εμπνέει διά της ελπίδος της νίκης την βεβαρυμένην υπό της αμαρτίας ψυχήν.
Σωστική δύναμις περικλείεται εντός της ανενδοιάστου πίστεως εις τον
Χριστόν-Θεόν.[259]…
Το Φως τούτο, φυσικόν ιδίωμα του «Πατρός των
φώτων» (Ιακ.
1.17) αναγεννά και εισέτι ανα-δημιουργεί ημάς.
Η προσοχή ημών μεταβάλλει ριζηδόν κατεύθυνσιν.
… Ό,τι πρότερον εφαίνετο εις ημάς [260]
σπουδαίον, και εισέτι μέγα, αποβαίνει ασήμαντον διά το πνεύμα ημών: και ο
πλούτος, και η εξουσία, και η επίγειος δόξα, και πάντα τα όμοια αυτών, παύουν να
ελκύουν ημάς. Και η επιστήμη εισέτι, μή δίδουσα εις ημάς την πλέον ουσιώδη
γνώσιν, τουτέστι την γνώσιν του Θεού, ως και αι φιλοσοφικαί ενατενίσεις, άμοιροι
αυθεντικής ζωής, παρουσιάζονται μόνον ως παρερχόμεναι αξίαι.
Όταν περιβάλλη ημάς το ανονόμαστον και
απαραβίαστον κατά την φύσιν αυτού Φως και εισδύη εις την ψυχήν ημών, τότε και
ημείς γινόμεθα τρόπον τινά άχρονοι. … Η έλξις της αγάπης προς Αυτόν είναι
τοσούτον ισχυρά, ώστε το πνεύμα ημών ουδέν προσέχει εκ των πέριξ ημών
συμβαινόντων, καίτοι ζη εν μέσω αυτών. Δεν υπάρχει στροφή προς ημάς αυτούς. Το
πνεύμα ημών όλον ορμά να ψηλαφίση τον Αψηλάφητον, να περιλάβη τον Αχώρητον, να
κατανοήση τον Απερινόητον, να μένη μόνον εν Αυτώ και ουδέν άλλο πλέον να βλέπη. [263]…
Πρβλ.:
Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Η Θεολογία δεν είναι πολυμάθεια
* Μυστικοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας *
Το βιο-μηχανικό πρόταγμα *
Συμεών ο Νέος Θεολόγος, Ύμνοι Θείων Ερώτων
*
Γιέβτιτς, Ἡ γνώση σημαίνει οἰκειότητα
