Σελ 13
Το άκτιστον [265] Φως, κατά την φύσιν αυτού
είναι διάφορον και η θεωρία αυτού δεν είναι ομοία προς την φυσικήν όρασιν.
Κατ’αυτήν το φως προκαλεί τον γνωστόν ερεθισμόν του οπτικού νεύρου και ακολουθεί
ύστερον η ψυχοσωματική διαδικασία της οράσεως, ήτις δεν προξενεί εν ημίν
πνευματικήν αντίδρασιν. Άλλως συμβαίνει μετά του Θείου Φωτός.
Η έλευσις αυτού συνδέεται πάντοτε μετ’
ιδιαιτέρας καταστάσεως χάριτος, αισθητής εις την καρδίαν, τον νουν, έτι και εις
το σώμα. Αόρατον κατά την φύσιν αυτού γίνεται ανερμηνεύτως ορατόν. … Εν αυτή
ταύτη τη καταστάσει της θεωρίας ουδεμία διαδικασία σκέψεως γίνεται αντιληπτή,
τουτέστιν ουδεμία εμφάνισις εννοιών ή παραστάσεων εν τω νοΐ … Όμως μετά την
λήξιν της καταστάσεως ταύτης, και ο νους και η καρδία έχουν την αίσθησιν ότι
είναι πεπληρωμένοι νέας γνώσεως. [266]…
Όταν το Φως τούτο έρχηται εν δυνάμει τότε ως
έλεγεν ο Άγιος Σιλουανός είναι αδύνατον να μη αναγνωρίσωμεν ότι τούτο είναι ο
Κύριος, ο Παντοκράτωρ, ο Ποιητής παντός υπαρκτού. … Ο άνθρωπος γίνεται όμοιος
προς τον Θεόν. Η ομοίωσις είναι κατά το περιεχόμενον και ουχί κατά το Άναρχον
του Αυτο-Είναι. [267] … Ως το πλήρωμα της Θείας ζωής μετεδόθη εις τον
Άνθρωπον-Χριστόν, ούτω το αυτό πλήρωμα μεταδίδεται και
εις τους σεσωσμένους εν Χριστώ. … «Και Εγώ την δόξαν ήν δέδωκας Μοι
δέδωκα αυτοίς ίνα ωσιν έν καθώς Ημείς έν εσμέν» [268]…
Πρβλ.:
Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Η Θεολογία δεν είναι πολυμάθεια
* Μυστικοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας *
Το βιο-μηχανικό πρόταγμα *
Συμεών ο Νέος Θεολόγος, Ύμνοι Θείων Ερώτων
*
Γιέβτιτς, Ἡ γνώση σημαίνει οἰκειότητα
