Σελ 16
Νυν γνωρίζω ότι άνευ τοιαύτης πίστεως αι
βιωθείσαι υπ’ εμού καταστάσεις θα απεκλείοντο. Η πίστις είναι δυνατόν να υπάρχη
και εν ατελεί εισέτι εμπειρία.
[276] Αυξάνει εν συνεχεία
δια των εκχύσεων της χάριτος επί τον άνθρωπον. Μαρτυρώ ότι όταν όλον το είναι
του ανθρώπου εν εντόνω αποστροφή προς εαυτό, ως όντως είναι, βυθίζηται εις
προσευχήν προς τον Χριστόν … τότε η αίσθησις της Θείας αιωνιότητος καθίσταται
τοσούτον εναργής, ώστε ουδεμία λογική ή ψυχανάλυσις δύναται να κλονίση το
οφθαλμοφανές. …
Η πρώτη (η λογική) δεν επιτρέπει να
πιστεύσωμεν ότι είς ιστορικός άνθρωπος, τον οποίον είναι δυνατόν να ίδωμεν, να
ψηλαφήσωμεν, να φονεύσωμεν, κρεμώντες επί σταυρού ως ληστήν, είναι ο Δημιουργός
σύμπαντος του απείρου κόσμου. Η δε δευτέρα (η ψυχανάλυση) πειράται να πείση ημάς
ψυχολογικώς ότι είναι αναγκαίον να μη εμπιστευώμεθα εις τας εμπειρίας ημών.
[279]…
Από της στιγμής της ελλάμψεως των Αποστόλων
υπό του Φωτός τούτου επί το Θαβώρ, το Φως εισήλθεν εις την ιστορίαν του κόσμου
και εγένετο «αναφαίρετος κληρονομία» δια τας επερχομένας γενεάς
[280] των πιστευόντων εις τον Χριστόν-Θεόν. …
Δια της ελεύσεως του Φωτός τούτου το πνεύμα του ανθρώπου εισάγεται εις την
σφαίραν όπου δεν υπάρχει θάνατος. Άνευ της ελλάμψεως του Φωτός τούτου δεν
κατανοείται ορθώς το μυστήριον των οδών της σωτηρίας. Ο κόσμος, οι άνθρωποι, θα
παρέμενον εν τω σκότει της αγνοίας. Η αφηρημένη θεολογική μόρφωσις, έτι και η
πλέον εκλεπτυσμένη, δεν σώζει, διότι παρέχει διανοητικήν μόνον γνώσιν και δεν
ανάγει όντως εις τον χώρον του Θείου Είναι. …
Πρβλ.:
Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Η Θεολογία δεν είναι πολυμάθεια
* Μυστικοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας *
Το βιο-μηχανικό πρόταγμα *
Συμεών ο Νέος Θεολόγος, Ύμνοι Θείων Ερώτων
*
Γιέβτιτς, Ἡ γνώση σημαίνει οἰκειότητα
