Σελ 15
Δεν υπάρχει αγών πλέον δυσχερής, πλέον επώδυνος, της πάλης
δια τον θρίαμβον της αγάπης του Χριστού. Άρχεται αύτη εν ημίν αυτοίς, ύστερον δε
εκχέεται προς όλον τον κόσμον. Όντως, η αγάπη αύτη δεν είναι εκ της γής, αλλά εκ
του Ουρανού. Η πνευματική ανάβασις εις την Βασιλείαν της Ακτίστου Αγάπης του
Θεού απαιτεί λίαν παρατεταμένον ασκητικόν αγώνα. «Η Βασιλεία των ουρανών
βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν». [273]
Θα ήθελον νυν να ομιλήσω περί εκείνου, όπερ
εχαρίσατο εις εμέ ο Κύριος μετά την επιστροφήν μου εις Αυτόν εν ωρίμω ηλικία,
ότε αι θείαι επισκέψεις συνεδέοντο μετά βαθείας προσευχής μετανοίας. Εν τη αρχή της περιόδου ταύτης το Φως
ενεφανίζετο μάλλον ως Πυρ καταφλέγον και επί της επιφανείας του σώματός μου και
εντός της ψυχής μου ό,τι ησθανόμην κατά την καύσιν ταύτην ως αλλότριον του Θεού.
[275]…
Ιλαρόν, πλήρες ειρήνης και αγάπης το Φως
παρέμεινε μετ’ εμού επί τρεις ημέρας. Διέλυσε τον γνόφον της ανυπαρξίας, όστις
ίστατο ενώπιόν μου. Ανέστην, και εντός μου μετ’ εμού ανέστη ο κόσμος όλος. … Το
γεγονός παραμένει γεγονός: Ο Θεός Πατήρ ηυδόκισεν εν εμοί, ως εν γένει είναι
ίδιον Αυτού να ευδοκή εν πάσι τοις συντετριμμένοις τη καρδία.
…
Πρβλ.:
Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Η Θεολογία δεν είναι πολυμάθεια
* Μυστικοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας *
Το βιο-μηχανικό πρόταγμα *
Συμεών ο Νέος Θεολόγος, Ύμνοι Θείων Ερώτων
*
Γιέβτιτς, Ἡ γνώση σημαίνει οἰκειότητα
