Σελ 2
Το πνεύμα ημών συσφίγγεται ως εν μαγγάνω:
είναι αθάνατον κατά την φύσιν αυτού, το δε σώμα ημών υπόκειται εις την
αποσύνθεσιν και τον θάνατον. Ως εκ τούτου άρχεται έντονος πάλη: το πνεύμα ορμά
προς τον Θεόν, θέλει να ίδη και το σώμα αυτού άφθαρτον και ικανόν να ακολουθήση
αυτό εις την ανάβασιν. Το σώμα όμως έλκεται προς τα κάτω, προς την γην «εξ ής
ελήφθη», και μεταδίδει εις το πνεύμα την θνητότητα αυτού. [239]…
Δυσωπούμεν Αυτόν (τον Θεόν) να θεραπεύση ημάς
εκ του πλήξαντος ημάς θανάτου. Είμεθα έτοιμοι να διαρρήξωμεν τον στενόν κλοιόν
της ατομικής ημών θελήσεως και να παραδοθώμεν εν πάσιν εις το άγιον και τέλειον
Αυτού θέλημα. Ω, πόσον επώδυνος είναι η άσκησις αύτη, ιδιαιτέρως εν τη αρχή,
αλλά εν αυτή δίδεται εις ημάς η δυνατότης να ενταχθώμεν εις το ρεύμα της
αιωνιότητος Αυτού!
Ελπίζοντες επί τον Θεόν κατά τας ώρας του
κινδύνου, έχοντες το πνεύμα προσηλωμένον προς Αυτόν,
θα δυνηθώμεν και ημείς να αισθανθώμεν εν ημίν την επαφήν της αθανάτου Αυτού
πνοής. Το μέγα τούτο δώρον έρχεται δια της ταπεινής, αλλά πυρίνης μετανοίας.
Παράδοξον θαύμα: Όσον εναργέστερον βλέπω τον Θεόν, τοσούτον φλογερωτέρα γίνεται
η μετάνοιά μου, διότι τότε συνειδητοποιώ σαφέστερον την αναξιότητά μου ενώπιον
Αυτού. Και το θαύμα τούτο επαναλαμβάνεται απαραλλάκτως ανά τους αιώνας.
[240]…
Ο,τι πρότερον έζη (ο απόστολος Παύλος) ως φως και δικαιοσύνην Θεού, παρουσιάσθη
εις την πνευματικήν αυτού όρασιν ως σκοτία και έχθρα εναντίον του Θεού. Και μετ’
οξέος πόνου ωμολόγησεν εαυτόν αμαρτωλόν πλείον πάντων. [241]
Πρβλ.:
Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Η Θεολογία δεν είναι πολυμάθεια
* Μυστικοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας *
Το βιο-μηχανικό πρόταγμα *
Συμεών ο Νέος Θεολόγος, Ύμνοι Θείων Ερώτων
*
Γιέβτιτς, Ἡ γνώση σημαίνει οἰκειότητα
