Σελ 3
Ὅσιος
Μάρκος ὁ Ἀσκητής
(συνέχεια)
Ο
ΣΥΝΕΤΟΣ καὶ γνώστης τῆς ἀλήθειας δὲν
ἐξομολογεῖται στὸν Θεὸ ἀπαριθμώντας
τὶς ἁμαρτίες ποὺ ἔχει κάνει, ἀλλὰ
ὑπομένοντας τὶς ὀδυνηρές τους συνέπειες.
- Ἔνθ. ἀν., 155
Ἅγιος
Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής
ΓΙΑ
ΔΥΟ ΛΟΓΟΥΣ ἐξομολογούμαστε· γιὰ νὰ
εὐχαριστήσουμε τὸν Θεὸ γιὰ τὰ ἀγαθὰ
ποὺ μᾶς ἔδωσε ἢ γιὰ νὰ ἀπολογηθοῦμε καὶ
νὰ ἐξεταστοῦμε γιὰ τὰ σφάλματα ποὺ
ἔχουμε κάνει. (...) Καὶ στὶς δύο
περιπτώσεις ἡ ἐξομολόγηση κάνει τὸν
ἄνθρωπο ταπεινόφρονα. (...)
Ὁ πρῶτος ταπεινώνεται ἐπειδὴ θεωρεῖ
τὸν ἑαυτό του ἀνάξιο γιὰ τὰ καλὰ ποὺ
τοῦ χάρισε ὁ Θεός, καὶ ὁ δεύτερος
ἐπειδὴ παρακαλεῖ τὸν Θεὸ νὰ τὸν
συγχωρήσει γιὰ τὶς ἁμαρτίες του.
- Περὶ θεολογίας κεφαλαίων ἑκατοντὰς
πέμπτη, 63
