Από: Jorge Luis Borges, Το βιβλίο της
άμμου, μτφρ. Σπ. Τσακνιάς, Αθήναι 1982, σσ. 79-84, © εκδόσεις Νεφέλη,
Μαυρομιχάλη 9, Αθήναι.
Μετά τη μάχη του Κλόνταρφ, όπου νικήθηκαν οι Νορβηγοί, ο Βασιλιάς της
Ιρλανδίας μιλούσε με τον αυλικό του ποιητή. «Τα μεγαλύτερα κατορθώματα χάνουν τη
λάμψη τους αν δε μπουν μέσα σε λέξεις», είπε ο βασιλιάς. «Θέλω να ψάλλεις τη
νίκη μου και το εγκώμιό μου. Θά 'μαι ο Αινείας και θα 'σαι ο Βιργίλιός μου.
Θεωρείς τον εαυτό σου ικανό γι' αυτή την αποστολή που θα χαρίσει την αθανασία
και στους δυο μας;»
«Μάλιστα, Κύριέ μου», είπε ο βάρδος. «Είμαι ο Όλλαν. Δώδεκα χειμώνες παιδεύτηκα
στους κανόνες της προσωδίας. Ξέρω απέξω τους τρακόσους εξήντα μύθους που 'ναι η
βάση της αληθινής ποίησης. Οι κύκλοι του Άλστερ και του Μάνστερ είναι στις
χορδές της άρπας μου. Οι νόμοι μου επιτρέπουν να χρησιμοποιώ μ' απλοχεριά τις
πιο παλιές λέξεις της γλώσσας μας και τις πιο περίπλοκες μεταφορές. Έχω
καταχτήσει τα μυστικά του γραψίματος που προστατεύουνε την τέχνη μας απ' τα
μυωπικά μάτια του όχλου. Μπορώ να εγκωμιάσω έρωτες, ζωοκλοπές, ταξίδια και
πολέμους. Ξέρω τη μυθολογική καταγωγή όλων των βασιλικών οίκων της Ιρλανδίας.
Έχω κάποια γνώση μιας αμερόληπτης αστρολογίας, μαθηματικών, κανονικού δικαίου
και των ιδιοτήτων των φυτών. Νίκησα τους ανταγωνιστές μου σε δημόσιους
διαγωνισμούς. Είμαι δεξιοτέχνης της σάτιρας, που προκαλεί δερματικές παθήσεις,
περιλαμβανομένης και της λέπρας. Ξέρω να χειρίζομαι το σπαθί, καθώς απόδειξα στη
μάχη σας. Ένα μονάχα πράμα δεν ξέρω -πώς να σας ευχαριστήσω για το δώρο που μου
κάνατε».
Πρβλ.: Καβάφης, Ὅσο Μπορεῖς -
σχολιασμένο ἀπὸ τὸν Ρένο Ἀποστολίδη
* Ζὺλ Συπερβιέλ, Τὸ ἄλογο
* Συκουτρής, Προϋποθέσεις της πνευματικής ζωής
*
Καρυωτάκης, Ευγένεια
