Γ. Βαλσάμης:
Ὁ Πλάτων, ὁ Ἀριστοτέλης, καὶ ἡ κατάργηση τῆς μετριότητας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὰ στοιχεῖα
[...] Ὁ Πλάτων καταλογίζει στοὺς ποιητὲς ἄγνοια τῆς ἀλήθειας, ὅπως εἴδαμε, ἀπὸ μόνη τὴν τέχνη τους πάσχοντας τρίτου βαθμοῦ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὴν πραγματικότητα, ἀκόμα καὶ ὅταν γνωρίζουν τὴν πραγματικότητα, χώρια ποὺ σπανίως τὴν γνωρίζουν, καὶ πάλι ὄχι στὰ πιὸ ὑψηλά της, ὥστε οὕτως ἢ ἄλλως ἀδυνατοῦν νὰ συμπαρασταθοῦν στὴν προσπάθεια τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν κοινωνιῶν γιὰ βελτίωση, ὑποχωρῶντας σὲ γνῶμες ἀσύστατες καὶ κατώτερες ἐπιθυμίες τῶν πολλῶν, παρέχοντας νομιμοποίηση ἐμπαθῶν καὶ παράλογων διαθέσεων τῆς ψυχῆς, ὅπως εἶναι ἡ λύπη καὶ ὁ φόβος γιὰ πράγματα ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ γνωρίζουμε ἂν ὄντως εἶναι δεινὰ ἢ ζημιώνουν, καλλιεργῶντας ἀντὶ σοφίας καὶ ἡσυχίας δειλία, ἀναστάτωση καὶ ἀνοησία, ἀγανάκτηση καὶ ποικίλη ταραχὴ τοῦ ἤθους, συνεργῶντας στὴν διαφθορὰ ἀκόμη καὶ τῶν συνετῶν, ἐνισχύοντας ἄλογη συμπάθεια γιὰ τοὺς ὅμοιους καὶ ὅμοια πάσχοντες, ἐν τέλει ἀφήνοντας τὴν κοινωνία ἀκόμα πιὸ ἐκτεθειμμένη στὸ κράτος τῆς ἀπόλαυσης καὶ τῆς θλίψης, ἀντὶ κυβερνήσεως ἀπὸ τὸ σοφὸν ἀναπτύσσοντας ὑποταγὴ στὴν ἁπλὴ ἀρέσκεια καὶ ἀπαρέσκεια, ὁπότε ἡ πόλη μαστίζεται ἀπὸ τὰ πάθη της ἀνοϊκὴ χωρὶς διέξοδο. Φιλοσοφία καὶ ποίηση ἀποδεικνύονται ἔτσι δυνάμεις ἀντίθετες.
Πρβλ.: Οι Αρχαίοι Έλληνες * Το βιο-μηχανικό πρόταγμα * Κίρκεγκωρ, Η αγωνία που λυτρώνει * Ὀρθοδοξία, Καθολικισμός, Εὐρώπη - Ἐρωτήσεις καὶ Ἀπαντήσεις * Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Το Άκτιστο Φως