Κίρκεγκωρ, Η Αγωνία που λυτρώνει [42 σελ.]

ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ

Διογένης (αναγνώστης TLG)
Διαχείριση γραμματοσειρών
Η Εικόνα του Χριστού
Εικονική Γη / Παγκόσμιος Άτλας
Ορθόδοξες Γιορτές (Ημερολόγιο)
Socializer! για να μοιράζεσαι το διαδίκτυο
Πολυτονικός συλλαβισμός στο Word
Εκμάθηση γρήγορης πληκτρολόγησης
Power Copy

        » Περισσότερα

 Ἀπό: Soren Kierkegaard, Η έννοια της αγωνίας, μετάφραση Γιάννη Τζαβάρα, εκδόσεις Δωδώνη Αθήναι 1971, σσ. 117-133 και 184-193.

 

Η διαλεκτική της αγωνίας όσον αφορά το πεπρωμένο

Έχουν την κακή συνήθεια να λένε πως ο Παγανισμός βρίσκεται μέσα στην αμαρτία, ίσως θα 'πρεπε σωστότερα να πουν πως βρίσκεται μέσα στην αγωνία. Γενικά ο Παγανισμός είναι αισθησιασμός, αλλά αισθησιασμός που έχει σχέση με το πνεύμα, χωρίς εντούτοις το πνεύμα να έχει κατά βάθος εγκαθιδρυθεί σαν πνεύμα. Αλλ' αυτή η δυνατότητα είναι ακριβώς αγωνία.
Αν θελήσουμε τώρα να μάθουμε με περισσότερη ακρίβεια ποιο είναι το αντικείμενο της αγωνίας, η σωστή απάντηση που πρέπει να δοθεί κι εδώ όπως και παντού: είναι σκέτο μηδέν. Η αγωνία και το μηδέν βρίσκονται σε συνεχή αντιστοίχιση. Μόλις εγκαθιδρυθεί η πραγματικότητα της ελευθερίας και του πνεύματος, η αγωνία παύει. Αλλά τι σημαίνει πιο συγκεκριμένα στον Παγανισμό το μηδέν της αγωνίας; Είναι το πεπρωμένο.

Επόμενη σελίδα

 Πρβλ.: Γιάσπερς, Ένα μάθημα για τον θάνατο * Τὸ βιο-μηχανικὸ πρόταγμα  *  Χάιντεγγερ, Νοεῖν καὶ Εἶναι (Ἀναφορὰ στὸν Παρμενίδη καὶ τὸν Σοφοκλῆ) *  Προϋποθέσεις της πνευματικής ζωής  *  Ὀρθοδοξία, Καθολικισμός, Εὐρώπη - Ἐρωτήσεις καὶ Ἀπαντήσεις