Γ. Βαλσάμης:
Ὁ Πλάτων, ὁ Ἀριστοτέλης, καὶ ἡ κατάργηση τῆς μετριότητας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὰ στοιχεῖα
Σελ 3
Βάσει αὐτῶν, τὸ πρόβλημα φαίνεται ἀκόμη πιὸ παράδοξο: ζητῶντας διαφορὰ ἑστίασης ἀνάμεσα σὲ Πλάτωνα καὶ Ἀριστοτέλη ἀνακαλύπτουμε πὼς ἡ ἀρχή τους εἶναι κοινή, πλατωνική, ὅσο ἡ ἀπόβλεψή τους στὴν καθολικότητα καὶ τὴν γνώση! Ὅμως αὐτὸ ἰσχύει μόνο ὅσο παραμένει κανεὶς σὲ ὑπερβολικὰ ἀφῃρημένη σύλληψη ἀρχῶν καὶ ἀποβλέψεων.
Στὴν πραγματικότητα οἱ θεωρήσεις τους δὲν ταυτίζονται οὔτε κἂν στὸν ὁρισμὸ τῆς ποίησης ὡς μίμησης, μολονότι καὶ ὁ Ἀριστοτέλης τὸν παραδέχεται, ἐδῶ θεμελιώνοντας τὰ συμπεράσματά του. Χάρη ἀκριβῶς στὴν διαφορὰ αὐτή, ποὺ ἀκόμη δὲν ἔχουμε δεῖ, ὁ Ἀριστοτέλης ἀντιτάσσεται μὲ πειστικότητα στὸ περὶ παθῶν τμῆμα τῆς πλατωνικῆς κριτικῆς, παραβλέπει ὅμως τὴν μίμηση ὡς τρίτου βαθμοῦ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὴν ἀλήθεια, ἂν καὶ στὴν ἀπόσταση αὐτὴ ἔχει μεγάλο καὶ τὸ πρωταρχικὸ μέρος τῆς αἰτιολόγησής της ἡ ‘ἐξορία’ τῶν ποιητῶν [...]
Πρβλ.: Οι Αρχαίοι Έλληνες * Το βιο-μηχανικό πρόταγμα * Κίρκεγκωρ, Η αγωνία που λυτρώνει * Ὀρθοδοξία, Καθολικισμός, Εὐρώπη - Ἐρωτήσεις καὶ Ἀπαντήσεις * Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Το Άκτιστο Φως