Δημήτρης Γιαννόπουλος - Ανδρέας Ήλιος

Σύντομη εισαγωγή στην εργογραφία του Νίκου Σκαλκώτα

Σελ 2

Μαθητής της σχολής του Βερολίνου[11] του Arnold Schönberg[12], ήρθε σε επαφή με τη μουσική με το ξεκίνημα της ζωής του μέσω του θείου και του πατέρα του[13]. Εγκύκλιες σπουδές άρχισε στην Αθήνα (1909-1920) και συνέχισε στο Βερολίνο (1921-1932). Το 1933 με την ανάδειξη του ναζισμού ως κυρίαρχου κινήματος στο γερμανικό χώρο, ο Σκαλκώτας επιστρέφει στην Αθήνα[14].

Οι συνθέσεις του διακρίνονται γενικά σε κύκλους έργων όπως οι Τριάντα έξι Ελληνικοί Χοροί (1931-36, ΑΚ11)[15] , τα Δέκα έξι Τραγούδια (1941,ΑΚ80)[16] και τα Τριάντα δύο Κομμάτια για Πιάνο (1940,ΑΚ70)[17] και σειρές έργων μουσικής δωματίου και συμφωνικών[18].

Οι πρώτες του συνθέσεις ήρθαν σε απλή τονική γραφή το 1922-24 με τις Ελληνικές Σουίτες για πιάνο (1924,ΑΚ79α) και τις Σουίτες για δύο πιάνα (1924,ΑΚ79ε,ζ)[19] καθώς και τα χαμένα σήμερα Τρίο (1923-24,ΑΚ40β) και Κουαρτέτο (1923-24,ΑΚ31α) για έγχορδα. Τη Σονάτα για σόλο βιολί (ΑΚ69)[20] γράφει το 1925 και ως το 1927 ολοκληρώνει έργα για πιάνο, έργα δωματίου και συμφωνικά τα οποία διαθέτουμε σήμερα σχεδόν όλα. Μετά το 1927, είναι καθοριστική η επιρροή του Schönberg, κυρίως σε τεχνικά ζητήματα. Οι δεκαπέντε Μικρές Παραλλαγές για Πιάνο (1927,ΑΚ75γ)[21] σηματοδοτούν την απαρχή της πλήρους ατονικότητας για τον Σκαλκώτα.

Αρχική ||| Επόμενη σελίδα

        Πρβλ.  Νίκος Σκαλκώτας, Μαριορί μου (από τους Ελληνικούς Χορούς, για ορχήστρα δωματίου) * 100 χρόνια από τη γέννηση του Νίκου Σκαλκώτα  * Iστοσελίδες για τον Νίκο Σκαλκώτα (Google)