Δημήτρης Γιαννόπουλος - Ανδρέας Ήλιος
Σύντομη εισαγωγή στην εργογραφία του Νίκου Σκαλκώτα
Σελ 3Στα χρόνια 1927-31, μας δίνει έναν αριθμό έργων, μεταξύ των οποίων σώζονται και δύο πλήρως δωδεκαφθογγικά[22] έργα: το 1ο Κοντσέρτο για πιάνο, (1931,ΑΚ16)[23] και το δεύτερο και τρίτο μέρος του Οκτέτου για 4 ξύλινα και 4 έγχορδα (1931,ΑΚ30)[24]. Τα έτη 1932-1934, εργάζεται κυρίως πάνω στο σχεδιασμό των Ελληνικών Χορών. Τα δύο τρίτα της συνολικής του παραγωγής θα συνθέσει ανάμεσα στα έτη 1935 και 1945, συμπεριλαμβανομένων και σαράντα εννέα, σωζόμενων σήμερα, δωδεκαφθογγικών και ατονικών έργων[25]. Κατά τα τρία τελευταία χρόνια της ζωής του θα συνθέσει κυρίως τονικά έργα και θα αρχίσει την ολοκλήρωση παλαιότερων έργων, που είχε αφήσει εκκρεμή ως προς την ενορχήστρωση[26].
Ενώ μαθήτευε στην τάξη σύνθεσης του Philipp Jarnach[27] γράφει ένα Κουαρτέτο (1923-24,ΑΚ31α) και ένα Τρίο (1923-24,ΑΚ40β) εγχόρδων τα οποία παίχτηκαν εκείνη την εποχή τόσο στο Βερολίνο όσο και σε άλλες πόλεις της Γερμανίας[28]. Κατά τη διετία 1928-29 και ενώ βρίσκεται στην τάξη του Schönberg[29], συνθέτει το Πρώτο (1928,ΑΚ32)[30] και Δεύτερο (1929,ΑΚ33)[31] Κουαρτέτα για έγχορδα, καθώς και ένα κουαρτέτο με τίτλο «Εύκολη Μουσική για Κουαρτέτο Εγχόρδων» (1929,ΑΚ32α)[32], τα οποία παίχτηκαν τότε, στο Βερολίνο και την Αθήνα.
Πρβλ. Νίκος Σκαλκώτας, Μαριορί μου (από τους Ελληνικούς Χορούς, για ορχήστρα δωματίου) * 100 χρόνια από τη γέννηση του Νίκου Σκαλκώτα * Iστοσελίδες για τον Νίκο Σκαλκώτα (Google)