Χόρχε Λουίς Μπόρχες

Ο Καθρέφτης και η Μάσκα

Σελ 3

«Δεκτός ο μόχθος σου,» είπε. «Είναι άλλη μια νίκη. Έχεις δώσει στην κάθε λέξη τ' αληθινό της νόημα, και στο κάθε ουσιαστικό το επίθετο που 'διναν οι παλιοί μας ποιητές. Σ' όλο τον πανηγυρικό σου δεν υπάρχει ούτε μια εικόνα που να μην ήτανε γνωστή στους κλασικούς. Ο πόλεμος είναι τ' όμορφο σύμπλεγμα των ανδρών, και το αίμα είναι το νερό του σπαθιού. Η θάλασσα έχει τους θεούς της και τα σύννεφα προλέγουνε το μέλλον. Χειρίστηκες με μαστοριά τη ρίμα, την παρήχηση, τη συνήχηση, τη διάρκεια των φθόγγων, τα τεχνάσματα της έμπειρης ρητορικής και τη σοφή ποικιλία των μέτρων. Αν όλη η λογοτεχνία της Ιρλανδίας ήταν να χαθεί —ὃ μή γένοιτο— θα μπορούσε να ανασυγκροτηθεί, χωρίς απώλειες, από την κλασική ωδή σου. Τριάντα γραφιάδες θα την αντιγράφουν, ο καθένας δώδεκα φορές».

Έγινε για λίγο σιωπή, κι ύστερα συνέχισε: «Όλα είναι καλά κι ωστόσο τίποτα δεν έγινε. Το αίμα δεν τρέχει γρηγορότερα στις φλέβες μας. Τα χέρια μας δεν απλώθηκαν ν' αρπάξουνε το τόξο. Κανένας δε χλόμιασε. Κανένας δεν έβγαλε μια πολεμική κραυγή, κανένας δεν πρόταξε τα στήθια του ενάντια στους Βίκινγκ. Πριν περάσει ένας χρόνος, ποιητή, θα 'χουμε την ευχαρίστηση να επικροτήσουμε μιαν άλλη ωδή σου. Στο μεταξύ, σαν ένα δείγμα της επιδοκιμασίας μας, πάρε αυτόν τον ασημένιο καθρέφτη».

Προηγούμενη / Αρχική / Επόμενη σελίδα

        Πρβλ.: Καβάφης, Ὅσο Μπορεῖς - σχολιασμένο ἀπὸ τὸν Ρένο Ἀποστολίδη * Ζὺλ Συπερβιέλ, Τὸ ἄλογο * Συκουτρής, Προϋποθέσεις της πνευματικής ζωής *  Καρυωτάκης, Ευγένεια