|
|
|
|
Σελ 2
Οὐκοῦν τὸ μὲν ἀγαθὸν τοῦ ὑετοῦ καὶ ἐπὶ τὴν χείρονα γῆν ἐλήλυθε͵ τὸ δὲ ὑποκείμενον͵ ἠμελημένον καὶ ἀγεώργητον τυγχάνον͵ ἀκάνθας καὶ τριβόλους ἐβλάστησεν. Οὕτω τοίνυν καὶ τὰ γινόμενα ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τεράστια οἱονεὶ ὑετός ἐστιν· αἱ δὲ προαιρέσεις αἱ διάφοροι οἱονεὶ ἡ γεγεωργημένη γῆ ἐστι καὶ ἡ ἠμελημένη͵ μία τῇ φύσει ὡς γῆ τυγχάνουσα. ... Ἅμα δὲ σαφῶς δηλοῦται ὅτι ὅσον ἐπὶ τῇ ὑποκειμένῃ φύσει͵ ὥσπερ εἷς ὑπόκειται τῷ κεραμεῖ πηλός͵ ἀφ΄ οὗ φυράματος γίνεται εἰς τιμὴν καὶ εἰς ἀτιμίαν σκεύη͵ οὕτω μιᾶς φύσεως πάσης ψυχῆς ὑποκειμένης τῷ Θεῷ καὶ ἵν΄ οὕτως εἴπω ἑνὸς φυράματος ὄντος τῶν λογικῶν ὑποστάσεων͵ πρεσβύτερά τινα αἴτια πεποίηκεν τούσδε μὲν εἶναι εἰς τιμὴν τούσδε δὲ εἰς ἀτιμίαν. Εἰ δὲ ἐπιπλήσσει ἡ λέξις τοῦ ἀποστόλου ἡ λέγουσα· μενοῦνγε͵ ὦ ἄνθρωπε͵ σὺ τίς εἶ ὁ ἀνταποκρινόμενος τῷ Θεῷ; τάχα διδάσκει ὅτι ὁ μὲν παρρησίαν ἔχων πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πιστὸς καὶ εὖ βιοὺς οὐκ ἂν ἀκούσαι· σὺ τίς εἶ ὁ ἀνταποκρινόμενος τῷ Θεῷ; ὁποῖος ἦν Μωσῆς· Μωσῆς γὰρ ἐλάλει͵ ὁ δὲ Θεὸς αὐτῷ ἀπεκρίνατο φωνῇ· καὶ ὡς ἀποκρίνεται ὁ Θεὸς πρὸς Μωσέα͵ οὕτως ἀποκρίνεται καὶ ὁ ἅγιος πρὸς τὸν Θεόν. Ὁ δὲ ταύτην μὴ κτησάμενος τὴν παρρησίαν͵ δηλονότι ἢ ἀπολωλεκὼς ἢ περὶ τούτων οὐ κατὰ φιλομάθειαν ἀλλὰ κατὰ φιλονεικίαν ζητῶν καὶ διὰ τοῦτο λέγων· τί ἔτι μέμφεται; τῷ γὰρ βουλήματι αὐτοῦ τίς ἀνθέστηκεν; οὗτος ἂν ἄξιος εἴη τῆς ἐπιπλήξεως τῆς λεγούσης· μενοῦνγε͵ ὦ ἄνθρωπε͵ σὺ τίς εἶ ὁ ἀνταποκρινόμενος τῷ Θεῷ;
Ὠριγένης : σελίδα περιεχομένων
Μυστικοὶ τῆς Ὀρθοδοξίας : Ἀρχικὴ Σελίδα Περιεχομένων url : www.ellopos.gr/mystics/default.asp
Πρβλ. Ἀποφθέγματα τῶν Πατέρων στὰ Νέα Ἑλληνικά
