Γ. Βαλσάμης
url : https://ellopos.gr/polytonic.asp
Δὲν ὑπάρχει ἄλλη τέχνη τόσο ἐπίμονα ἐθνική, ὅσο ἡ ποίηση. Εἶναι δυνατὸ νὰ ἀφαιρεθεῖ ἀπὸ ἕνα λαὸ ἡ γλώσσα του, νὰ ἀπαγορευθεῖ καὶ νὰ ἐπιβληθεῖ στὴν ἐκπαίδευση μιὰ ἄλλη· ἄν, ὅμως, δὲν διδαχθεῖ ὁ λαὸς αὐτὸς νὰ αἰσθάνεται σὲ μιὰ νέα γλώσσα, ἡ παλιὰ δὲν θὰ ἔχει ξεριζωθεῖ καὶ θὰ ξαναφανεῖ στὴν ποίηση, ποὺ εἶναι φορέας τοῦ συναισθήματος... Μιὰ γλώσσα ἀνώτερης ποιότητας σπάνια μπορεῖ νὰ καταστραφεῖ, παρεκτὸς κι ἂν ἐξοντωθεῖ ὁ λαὸς ποὺ τὴ μιλάει...
Μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι τὸ καθῆκον τοῦ ποιητῆ, ὡς ποιητῆ, μόνο ἔμμεσα εἶναι συνδεδεμένο μὲ τὸν λαό του: τὸ ἄμεσο καθῆκον του ἔχει σχέση μὲ τὴ γλώσσα του, τὴν ὁποία ὀφείλει πρῶτα νὰ προστατεύσει κι ὕστερα νὰ τὴν ἐπεκτείνει καὶ νὰ τὴ βελτιώσει...
Ὅταν τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα ἐξαφανίζεται, οἱ λέξεις μὲ τὶς ὁποῖες οἱ ἄνθρωποι ἀγωνίστηκαν νὰ τὸ ἐκφράσουν ἀποβαίνουν δίχως νόημα... Εἶναι ἐξίσου πιθανὸ πὼς τὸ συναίσθημα γιὰ τὴν ποίηση καθὼς καὶ τὰ συναισθήματα ποὺ συνιστοῦν τὸ ὑλικό της, μπορεῖ νὰ ἐξαφανιστοῦν ἀπὸ παντοῦ: κι αὐτὸ τὸ πράγμα θὰ διευκόλυνε, ἴσως, τὴν ἑνοποίηση ἐκείνη τοῦ κόσμου, ἡ ὁποία γιὰ μερικοὺς θὰ ἀπέβαινε πρὸς ὄφελός του.
Ἀπὸ τὰ Δοκίμια τοῦἜλιοτ
Πρβλ. Γράμματα Ἑλληνικά * Σκέψεις τοῦ Γιώργου Σεφέρη * Καστοριάδης: Ἡ παιδεία προϋποθέτει τὸν ἔρωτα * Καπιταλισμὸς χωρὶς συνείδηση * Ἡ κατάρρευση τῶν κριτηρίων ὁδηγεῖ στὴν πορνογραφία