Δημήτρης Γιαννόπουλος - Ανδρέας Ήλιος

Σύντομη εισαγωγή στην εργογραφία του Νίκου Σκαλκώτα

Σελ 4

Το Τρίτο Κουαρτέτο Εγχόρδων (1935,ΑΚ34) θα έρθει επιστρέφοντας στην Αθήνα, ανάμεσα στο 1933 και 1935, μαζί με ένα Τρίο Εγχόρδων (1936,ΑΚ42)[33] που συνέθετε τα έτη 1935-1936. Το 1940 θα ολοκληρώσει το Τέταρτο Κουαρτέτο για Έγχορδα (1940,ΑΚ35)[34], καθώς και τα Δέκα Σκίτσα για Έγχορδα (1940,ΑΚ38)[35], [36].

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής[37], μεταγράφει για κουαρτέτο εγχόρδων ορισμένους από τους Ελληνικούς Χορούς[38] και το τραγούδι «Ο Γερο-Δήμος» (1947,ΑΚ37α)[39]. Το 1942 ολοκληρώνει μία μεταγραφή (1939-1940) των 10 σκίτσων για ορχήστρα εγχόρδων και συνθέτει τη Μικρή Σουίτα για Έγχορδα Όργανα (1942,ΑΚ7)[40].

Σημαντική θέση στη μουσική του Σκαλκώτα, έχει μια οικογένεια έργων για πνευστά όργανα και πιθανή συμμετοχή πιάνου που φέρει την επωνυμία «Cycle Concert»[41]. Το πρώτο από αυτά τα πέντε έργα, το Κοντσερτίνο για Όμποε, τελειώνει το 1939 και γράφεται κατόπιν αιτήματος γνωστού ομποΐστα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, ενώ το τελευταίο, 2^ο Κουαρτέτο για Πιάνο και Πνευστά[42], το 1942. Σε αυτά τα πέντε έργα, η επιρροή του Stravinsky[43] είναι πιο καθοριστική από εκείνη του Schönberg[44], ενώ σχεδίαζε να τους δώσει νέα ευρύτερη ενορχήστρωση πράγμα, που ο πρώιμος θάνατος δεν επέτρεψε.

Προηγούμενη / Αρχική / Επόμενη σελίδα

        Πρβλ.  Νίκος Σκαλκώτας, Μαριορί μου (από τους Ελληνικούς Χορούς, για ορχήστρα δωματίου) * 100 χρόνια από τη γέννηση του Νίκου Σκαλκώτα  * Iστοσελίδες για τον Νίκο Σκαλκώτα (Google)