Ὁ Νέος Ἑλληνισμὸς καὶ ἡ Δύση

Ενότητες 1 2 3 4 5

Περιεχόμενα

3

Τὸ εὐρωπαϊκὸ πρόβλημα Ὁ Ἑλληνισμὸς στὴν τουρκοκρατία Ἡ ἀρχαιολατρεία Ὁ ἐθνικισμός Ρώμη καὶ Ἰσραήλ Οἱ Φιλέλληνες Ἑρμηνεία τῆς Ἱστορίας Ἡ σημασία τῆς Ἑλλάδας σήμερα Ὁ παπισμός Προοπτικὲς τῆς Εὐρώπης

 

ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΤΕΧΝΙΚΗ μορφὴ τὸ βιο‑μηχανικὸ πρόταγμα τῆς Δύσης ἔχει δυνατότητα νὰ γίνεται παγκόσμιο, φυτεύοντας διεθνῶς τὸν σπόρο τοῦ μηδενισμοῦ. Χωρὶς ἀληθινὴ οἰκουμενικότητα, καὶ ἰδίως ἂν μεταδόσει σὲ ὅλους τὰ ἀγαθὰ τῆς ἐπιστημοτεχνικῆς καὶ τὴν ἴδια τὴν ὑπο‑λογική της, ἡ Εὐρώπη δὲν θὰ ἀπομείνει τίποτε ἄλλο παρὰ “ἕνα μικρὸ ἀκρωτήρι τῆς ἀσιατικῆς ἠπείρου”,[116] “ἡ μικρότερη ἐπαρχία τοῦ πλανήτη·

“δὲν καταλαμβάνει παρὰ τὸ 6,75% τῶν γαιῶν ποὺ ἐμφανίστηκαν, καὶ μὲ τὰ δέκα ἑκατομμύρια τετραγωνικά της χιλιόμετρα, εἶναι πιὸ μικρὴ ἀπὸ τὴν Αὐστραλία, τρεῖς φορὲς λιγότερο ἐκτεταμένη ἀπὸ τὴν Ἀφρική, τέσσερις φορὲς πιὸ λίγο ἀπὸ τὴν Ἀσία καὶ τὴν Ἀμερική· ἀριθμεῖ ἑξακόσια ἑκατομμύρια κατοίκους ἐπὶ τριῶν δισεκατομμυρίων καὶ ἄνω”.[117]

Ὁ βιο‑μηχανικὸς πολιτισμὸς ἔχει διεγείρει παγκοσμίως πρόταγμα βιολογικῆς ἰσχύος, καὶ ἤδη ἄρχισε νὰ θερίζει περιφρόνηση γιὰ τὸν πνευματικὸ θάνατο ποὺ ἐκπροσωπεῖ.

“Σίγουρα, οἱ ἰδέες ποὺ προέρχονται ἀπ’ αὐτὸν τὸν Ἀνθρωπισμὸ ἐξακολουθοῦν νὰ προωθοῦνται σὲ μεγάλα τμήματα τοῦ κόσμου. Ἀλλὰ κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ 20οῦ αἰῶνα, κατ’ ἀρχὰς καὶ κυρίως στὴν Εὐρώπη, ἡ Πρόοδος τοῦ Λόγου [τῆς Ratio], ἡ Πρόοδος τῆς Ἐπιστήμης [τοῦ Ἀποδεικτικοῦ Ὑπο‑λογισμοῦ], ἡ Πρόοδος τῆς Ἱστορίας [τοῦ Οὐτοπισμοῦ] θὰ περιέλθουν σὲ κρίση, ἡ κρίση δὲ αὐτὴ θὰ φθάσει στὰ θεμέλια τοῦ Ἀνθρωπισμοῦ. Τὴν ἴδια περίοδο, ἡ ἀστρονομία διαστέλλει τὸ Σύμπαν μὲ τρόπο ἰλιγγιώδη καὶ δείχνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι πλέον παρὰ ἕνα μικροσκοπικὸ ὄν, περιθωριακὸ καὶ ἐφήμερο, μέσα στὸ κοσμικὸ σύστημα ἀπὸ τὸ ὁποῖο προέρχεται. Ἡ αἰτιοκρατία, ἡ ἀντικειμενικότητα, ἡ διαίρεση τῆς παίδευσης ποὺ κατακλύζουν τὶς ἐπιστῆμες τοῦ ἀνθρώπου ... καθιστοῦν ἄχρηστη καὶ αὐτὴ ἀκόμη τὴν ἰδέα τοῦ ἀνθρώπου. Ἔκτοτε, ἡ φθορὰ τοῦ Ἀνθρωπισμοῦ παράγει μιὰ ἰδέα ὄχι λιγότερο ἠλίθια ἀπὸ τὴ θεοποίηση τοῦ ἀνθρώπου: τὴ διάλυσή του”.[118]

 

[116] Βαλερύ, Ἡ κρίση τοῦ πνεύματος, μτφρ. Θ. Χατζόπουλος, Ἀθήνα 1996, σ. 23.

[117] Μοραῖν, Νὰ σκεφτοῦμε τὴν Εὐρώπη, ὅ.π., σ. 75.

[118] Μοραῖν, Νὰ σκεφτοῦμε τὴν Εὐρώπη, ὅ.π., σελ. 113-4.

Επόμενη σελίδα της Ενότητας αυτής

Ὁ Νέος Ἑλληνισμὸς καὶ ἡ Δύση : Περιεχόμενα

Προηγούμενη Ἑνότητα - Ἑπόμενη Ἑνότητα