Λουΐ Ντυμόν, Προτεσταντισμός και ατομικισμός

Σελ 3

Το όλο πλαίσιο υποβάλλει τη δυνατότητα μιας διάζευξης: συνέπεια της ενοποίησης είναι είτε, όπως θέλει ο Καλβίνος, να εμψυχώνει όλη τη ζωή το πνεύμα, είτε, αντίθετα, η υλική ζωή να δεσπόζει πάνω στην πνευματική ζωή. Ο ιεραρχικός δυϊσμός αντικαθίσταται από ένα ισοπεδωμένο continuum που το διέπει ο ένας απ' τους όρους της διάζευξης.

Ο Καλβίνος πιστεύει ότι ακολουθεί τον Λούθηρο και παρόλ’ αυτά παράγει μια διαφορετική αντίληψη. Αφετηρία ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του, η ιδιοσυγκρασία του. Όπως λέει ο Τραιλτς, ο Καλβίνος έχει μια ιδιότυπη αντίληψη περί Θεού. Η αντίληψη αυτή αντιστοιχεί ακριβώς στην κλίση του Καλβίνου και, γενικά, προβάλλει παντού τη βαθύτερη προσωπική του έμπνευση. Ο Καλβίνος δεν έχει «θεωρητική» (contemplatif) ιδιοσυγκρασία, είναι ένας αυστηρός στοχαστής με τη σκέψη στραμμένη προς την δράση. Στη Γενεύη, πράγματι, βασίλεψε σαν δοκιμασμένος πολιτικός ηγέτης, και μέσα του υπάρχει μια νομοκρατική (legaliste) ροπή. Του αρέσει να ορίζει κανονισμούς και να επιβάλλει την υπακοή σ' αυτούς και στον εαυτό του και στους άλλους. Διακατέχεται από τη θέληση να δράσει στον κόσμο και παραμερίζει με συνεκτικούς συλλογισμούς τις προκαταλήψεις που θα τον εμπόδιζαν σ' αυτό.

Προηγούμενη / Αρχική / Επόμενη σελίδα

    Πρβλ.: Τὸ βιο-μηχανικὸ πρόταγμα  *  Προϋποθέσεις της πνευματικής ζωής  *  Ὀρθοδοξία, Καθολικισμός, Εὐρώπη - Ἐρωτήσεις καὶ Ἀπαντήσεις