Από:
Καρλ Γιάσπερς, Μαθήματα
φιλοσοφίας,
μτφρ.
Χρήστος Μαλεβίτσης, Εκδ. Παρμενίδης, Αθήναι
1978, σσ. 179-193
Προετοιμασία ψηφιακής
δημοσίευσης: Νέλη Παππά, 2003
Μόνον ο άνθρωπος γνωρίζει τον
θάνατο
Κάθε ζωντανή ύπαρξη περικλείεται μεταξύ γέννησης και θανάτου. Αλλά τούτο το
γνωρίζει μόνον ο άνθρωπος.
Η ίδια μας η γέννηση αποτελεί συμβάν που δεν το συνειδητοποιούμε. Όταν ο
γεννημένος συνειδητοποιήσει την ύπαρξή του, του φαίνεται σα να υπήρχε από
πάντοτε και ότι εξύπνησε από έναν αδιαφώτιστο ύπνο. Όταν ακούει για τη γέννησή
του δε θυμάται τίποτε το σχετικό. Κανένας δεν έχει εμπειρία της έναρξης της
ύπαρξής του. Ο θάνατος στέκεται μπροστά στον καθένα μας. Επειδή όμως δεν
γνωρίζουμε πότε θα συμβεί, ζούμε ωσάν να μην συμβεί ποτέ. Ως όντα ζωντανά που
είμαστε, στην πραγματικότητα δεν πιστεύουμε σ’ αυτόν, μολονότι είναι το πλέον
βέβαιο πράγμα.
Η απλώς ζωτική συνείδηση αγνοεί τον θάνατο. Μόνον η γνώση περί του θανάτου
τον καθιστά για μας πραγματικότητα. Ύστερα, αποτελεί και οριακή κατάσταση : οι
αγαπητοί σ’ εμένα άνθρωποι κι εγώ ο ίδιος θα πάψομε να υπάρχομε. Η απάντηση στην
οριακή κατάσταση αξιώνεται από την συνείδηση του Είναι της υπάρξεώς μου
(Existenz).
Πρβλ.:
Γιάσπερς, Η σημασία
της επικοινωνίας *
Jaspers, Truth is in communication * Jaspers,
The
Spirit of Europe
*
Το βιο-μηχανικό πρόταγμα * Κίρκεγκωρ, Η
αγωνία που λυτρώνει *
Ὁ Πλάτων, ὁ Ἀριστοτέλης, καὶ ἡ κατάργηση τῆς μετριότητας *
Ὀρθοδοξία, Καθολικισμός, Εὐρώπη - Ἐρωτήσεις
καὶ Ἀπαντήσεις * Σωφρόνιος Σαχάρωφ,
Το Άκτιστο Φως
