Σελ 6
Καμμιὰ θεωρητικὴ
ἀρχὴ δὲν ἔχει ἀξία, ὅταν δὲν ἐξαρτᾶται
ἄμεσα ἀπὸ τὸ βαθύτερο κέντρο τῆς
προσωπικότητας, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν ἑνότητα
καὶ τὸ ἠθικὸ ἕρμα ὅλων τῶν ἐπιμέρους
ἰδανικῶν.
Ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι
ντουλάπα μὲ ράφια ξεχωριστὰ καὶ
ξεχωριστὰ συρτάρια, στὰ ὁποῖα
φυλάσσονται γιὰ τὴν περίσταση οἱ διάφορες
"ἰδέες" γιὰ ἐκεῖνο ἢ τὸ ἄλλο ζήτημα.
Εἶναι ἕνας ζωντανὸς ὀργανισμός, ποὺ
πρέπει πάντα νὰ ἔχει ἄγρυπνη τὴ συνείδηση
τοῦ τί σημαίνει γιὰ τὴν ὅλη προσωπικότητα
ἐκείνη ἢ ἡ ἄλλη ἐπιμέρους γνώμη. Μόνο
ἔτσι προφυλάσσεται ὁ νέος ἀπὸ τὶς
ἐσωτερικὲς ἀντιφάσεις, ποὺ κάνουν τὴν
πνευματική του ὑπόσταση νὰ μοιάζει μὲ
μωσαϊκὸ ἀλλοπρόσαλλων πεποιθήσεων. Μόνο
ἔτσι κατορθώνεται ἡ ἰσορροπία, χωρὶς τὸν
ἀκρωτηριασμὸ καὶ τὸ στένεμα τῆς ζωῆς.
Κανένα ἰδανικὸ δὲν
ἔχει ἀξία ἢ ἀλήθεια, ἂν δὲν προϋποθέτει
ἀπόλυτη ἀνεξαρτησία πνεύματος ἀπὸ τὶς
ἀδυναμίες τοῦ ἑαυτοῦ μας, ἀπὸ τὶς
προλήψεις τοῦ παρελθόντος, ἀπὸ τὶς πολὺ
ἰσχυρότερες προλήψεις τῶν συγχρόνων.
Ἡ ἐλευθερία τοῦ
πνεύματος εἶναι ἡ μόνη ἐγγύηση καὶ τὸ
μόνο τεκμήριο ἀληθινὰ ἐλεύθερης
προσωπικότητας, προσωπικότητας γιὰ τὴν
ὁποία δὲν ὑπάρχει ἡ λογικὴ τῶν
ἀριθμῶν, ποὺ μετράει τὴν ἀξία μιᾶς
ἰδέας ἀπὸ τὸν ἀριθμὸ ὅσων τὴν
παραδέχονται. Καὶ εἶναι τόσο λίγοι, ὅσοι
μποροῦν καὶ θέλουν νὰ ἔχουν τέτοια
προσωπικότητα! Εἶναι τόσο πολλοί, ὅσοι
φιλοδοξοῦν ν' ἀνήκουν σ' ἕνα κοπάδι,
γιὰ νὰ ἔχουν τὸ αἴσθημα τῆς ἀσφάλειας
ποὺ τοὺς παρέχει ὁ μεγάλος ἀριθμὸς καὶ
νὰ γλυτώνουν τὸν κόπο καὶ τὶς εὐθύνες
τῆς προσωπικῆς σκέψης.
Πρβλ.:
Σμέμαν, Ἡ Ζωὴ τοῦ Κόσμου
* Οἱ Ἀρχαῖοι Ἕλληνες
* Το βιο-μηχανικό πρόταγμα *
Ὁ Πλάτων, ὁ Ἀριστοτέλης, καὶ ἡ κατάργηση τῆς μετριότητας
