π. Κάλλιστος Γουέαρ, Ποιός εἶναι ὁ πραγματικὸς δάσκαλος
Σὲ συνδυασμὸ μὲ τὸ δῶρο τῆς διόρασης ἔχει καὶ τὸ δῶρο τῆς πνευματικῆς θεραπείας, τὴ δύναμη ν' ἀποκαθιστᾶ τὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ μερικὲς φορὲς καὶ τὰ σώματά τους. Αὐτὴ τὴν πνευματικὴ θεραπεία τὴν παρέχει ὄχι μόνο μὲ τὰ συμβουλευτικά του λόγια ἀλλὰ καὶ μὲ τὴ σιωπή του καὶ μὲ τὴν ἴδια τὴν παρουσία του...
Ὁλοκληρώνει τὰ παιδιά του μὲ τὸ νὰ προσεύχεται διαρκῶς γι' αὐτά, μὲ τὸ νὰ δέχεται τὶς χαρὲς καὶ τὶς λύπες τους σὰν νἆταν δικές του, μὲ τὸ νὰ παίρνει στοὺς ὤμους του τὸ φορτίο τῆς ἐνοχῆς τους ἢ τῆς ἀνησυχίας τους...
Εἶναι κάτι περισσότερο ἀπὸ ἕναν ἱερέα-ἐξομολόγο... στὴν πλήρη ἔννοια, δὲν μπορεῖ νὰ διοριστεῖ ἀπὸ κάποια ἀνώτερη ἐξουσία. Αὐτὸ ποὺ συμβαίνει εἶναι ἁπλῶς ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, μιλῶντας κατευθείαν στὶς καρδιὲς τῶν Χριστιανῶν, ἀποκαλύπτει ὅτι αὐτὸ ἢ ἐκεῖνο τὸ πρόσωπο ἔχει εὐλογηθεῖ ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ τὴ χάρη νὰ καθοδηγεῖ καὶ νὰ θεραπεύει ἄλλους...
Πρβλ.: Σμέμαν, Ἡ Ζωὴ τοῦ Κόσμου * Μυστικοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας * Συκουτρής, Οι πνευματικές κατευθύνσεις των νέων: προϋποθέσεις της πνευματικής ζωής * Γιέβτιτς, Ἡ γνώση σημαίνει οἰκειότητα
