Κίρκεγκωρ, Η Αγωνία που λυτρώνει [42 σελ.]

ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ

Διογένης (αναγνώστης TLG)
Διαχείριση γραμματοσειρών
Η Εικόνα του Χριστού
Εικονική Γη / Παγκόσμιος Άτλας
Ορθόδοξες Γιορτές (Ημερολόγιο)
Socializer! για να μοιράζεσαι το διαδίκτυο
Πολυτονικός συλλαβισμός στο Word
Εκμάθηση γρήγορης πληκτρολόγησης
Power Copy

        » Περισσότερα

Σελ 14

Η διαλεκτική της αγωνίας όσον αφορά την ενοχή

Συνηθίζουν να λένε πως ο Ιουδαϊσμός βασίζεται ουσιαστικά στο Νόμο. Πράγμα που μπορεί επίσης ν' αποδοθεί αν πεις πως ο Ιουδαϊσμός βρίσκεται μέσα στην αγωνία. Αλλά εδώ το μηδέν της αγωνίας δε σημαίνει πια το πεπρωμένο. Σ' αυτή τη σφαίρα η αντιστοιχία «αγωνία - μηδέν» εμφανίζεται ανώτατα παράδοξη· γιατί βέβαια η ενοχή είναι κάτι που υπάρχει. Κι όμως αληθεύει πως εφ' όσον η ενοχή είναι αντικείμενο της αγωνίας, η ενοχή είναι μηδέν. Η δισημαντότητα βρίσκεται στη σχέση αγωνίας και ενοχής· γιατί μόλις εγκαθιδρυθεί η ενοχή, η αγωνία εξαφανίζεται και τη θέση της παίρνει η τύψη. Όπως πάντοτε η συμπεριφορά της αγωνίας είναι κι εδώ συμπάθεια και αντιπάθεια. Τούτο μοιάζει πάλι σαν παράδοξο, κι όμως δεν είναι· γιατί εφ' όσον η αγωνία φοβάται, διατηρεί δόλιες, κρυφές συνεννοήσεις με το αντικείμενό της, δε μπορεί να στραφεί αλλού, κι ούτε και θέλει, γιατί αν το άτομο θελήσει, θα εμφανιστή η μεταμέλεια. Αν για πολλούς όλ' αυτά είναι σκοτεινά λόγια, τι μπορώ να κάνω; Αν έχεις την αναγκαία αντοχή, ώστε να γίνεις, αν τολμώ να πω, δικηγόρος του Θεού, αν όχι όσον αφορά τους άλλους, τουλάχιστο όσον αφορά τον εαυτό σου, δεν θα τα βρεις σκοτεινά.

Προηγούμενη / Αρχική / Επόμενη σελίδα

 Πρβλ.: Γιάσπερς, Ένα μάθημα για τον θάνατο * Τὸ βιο-μηχανικὸ πρόταγμα  *  Χάιντεγγερ, Νοεῖν καὶ Εἶναι (Ἀναφορὰ στὸν Παρμενίδη καὶ τὸν Σοφοκλῆ) *  Προϋποθέσεις της πνευματικής ζωής  *  Ὀρθοδοξία, Καθολικισμός, Εὐρώπη - Ἐρωτήσεις καὶ Ἀπαντήσεις