Κίρκεγκωρ, Η Αγωνία που λυτρώνει [42 σελ.]

ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ

Διογένης (αναγνώστης TLG)
Διαχείριση γραμματοσειρών
Η Εικόνα του Χριστού
Εικονική Γη / Παγκόσμιος Άτλας
Ορθόδοξες Γιορτές (Ημερολόγιο)
Socializer! για να μοιράζεσαι το διαδίκτυο
Πολυτονικός συλλαβισμός στο Word
Εκμάθηση γρήγορης πληκτρολόγησης
Power Copy

        » Περισσότερα

Σελ 6

Ο μεγαλοφυής είν' ένα παντοδύναμο An sich [Καθαυτό], που σαν τέτοιο θα μπορούσε να κλονίσει το σύμπαν ολόκληρο. Για ν' αποκατασταθεί η τάξη εμφανίζεται ταυτόχρονα μαζί του μια άλλη μορφή: το πεπρωμένο. Μορφή που είν' ένα σκέτο μηδέν· ταυτίζεται, αν θέλεις, με το μεγαλοφυή που τ' ανακαλύπτει, κι όσο περισσότερο βαθύς ο μεγαλοφυής, τόσο περισσότερο το βάθος της ανακάλυψής του· γιατί αυτή η μορφή είναι ο πρόδρομος της θείας Πρόνοιας. Αν ο μεγαλοφυής εξακολουθήσει νάναι μόνο μεγαλοφυής και στραφεί προς τα έξω, θα επιτελέσει ανάκουστα θαύματα, χωρίς όμως να πάψη να υποκύπτει στο πεπρωμένο, αν και όχι εξωτερικά, χειροπιαστά και θεατά για όλους, παρά εσωτερικά. Να γιατί η ύπαρξη ενός μεγαλοφυή είναι πάντοτε μυθώδης περιπέτεια, αν δε φτάσει στο να στραφεί με το πιο βαθύ νόημα στον εαυτό του. Ο μεγαλοφυής μπορεί το κάθε τι, κι όμως εξαρτιέται από έν' ασήμαντο τίποτα, που κανείς δεν αντιλαμβάνεται, μια ασημαντότητα που ο ίδιος με την παντοδυναμία του της δωρίζει παντοδύναμη σημαντικότητα. Να γιατί ένας απλός υπολοχαγός, όταν είναι μεγαλοφυής, κατορθώνει να γίνει αυτοκράτορας, να ξαναδημιουργήσει τον κόσμο σε σημείο που να υπάρχει πια ένα μόνο κράτος, ένας μόνο αυτοκράτορας.

Προηγούμενη / Αρχική / Επόμενη σελίδα

 Πρβλ.: Γιάσπερς, Ένα μάθημα για τον θάνατο * Τὸ βιο-μηχανικὸ πρόταγμα  *  Χάιντεγγερ, Νοεῖν καὶ Εἶναι (Ἀναφορὰ στὸν Παρμενίδη καὶ τὸν Σοφοκλῆ) *  Προϋποθέσεις της πνευματικής ζωής  *  Ὀρθοδοξία, Καθολικισμός, Εὐρώπη - Ἐρωτήσεις καὶ Ἀπαντήσεις