Σελ 11
Ανάμνηση της φιλοσοφικής μεταστροφής της συνείδησης του Είναι
Πηγαίνομε από τον διχασμό υποκειμένου - αντικειμένου προς το Περιέχον, όπου με
την αποσαφήνισή του νοείται η μεταστροφή.
Δεν συνδέομαι πλέον με οποιοδήποτε αντικείμενο καθεαυτό. Αντίθετα, ως
συνείδηση καθεαυτή (συνείδηση ως τοιαύτη) συνδέομαι με τους κάθε φορά
αρχεγονικούς τρόπους του Περιέχοντος, προς αντικείμενα που σκέφτομαι : ως
εμπειρική ύπαρξη (Dasein) με τον περιβάλλοντα κόσμο, ως ύπαρξη (Existenz) με την
υπέρβαση. Ωστόσο, εγώ δεν είμαι ούτε υποκείμενο ούτε αντικείμενο. Σε κάθε
περίπτωση είμαι το Περιέχον, αλλά ως εγώ εμαυτός είμαι το Περιέχον της υπάρξεως
μέσα στο Περιέχον όλων των Περιεχόντων.
Όταν βεβαιωθώ για την πραγματικότητα της ύπαρξής μου σε σχέση με την
υπέρβαση, βλέπω τον εαυτό μου σε δυο κατά τα φαινόμενα αντιφατικές καταστάσεις.
Πρβλ.:
Γιάσπερς, Η σημασία
της επικοινωνίας *
Jaspers, Truth is in communication * Jaspers,
The
Spirit of Europe
*
Το βιο-μηχανικό πρόταγμα * Κίρκεγκωρ, Η
αγωνία που λυτρώνει *
Ὁ Πλάτων, ὁ Ἀριστοτέλης, καὶ ἡ κατάργηση τῆς μετριότητας *
Ὀρθοδοξία, Καθολικισμός, Εὐρώπη - Ἐρωτήσεις
καὶ Ἀπαντήσεις * Σωφρόνιος Σαχάρωφ,
Το Άκτιστο Φως
