Ἀποσπάσματα
Σελ 5
Μοναδικὴ ἀντίσταση οὐσίας πραγματοποιεῖ ἡ προσοχὴ στὶς προσωπικὲς ἐπαφές, ὁπουδήποτε φανερώνεται ὁ ζωντανὸς Λόγος — στὴν οἰκογένεια, τὴν συντροφιά, τὴν ἐνορία, τὸ μοναστήρι ἢ στὴν πιὸ ‘τυχαία’ συνάντηση. Ὁ θεμέλιος λίθος εἶναι πρόσωπο, ὄχι μηχανή. “Τὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου, εἰσερχόμενο στὸν κόσμο τῆς Θείας αἰωνιότητας, συγκλονίζεται ἀπὸ τὸ μεγαλεῖο τῆς θεωρίας ποὺ τοῦ ἀποκαλύφθηκε.
“Ἡ οἰκουμένη ζεῖ τότε ἀλλαγὴ στὰ πεπρωμένα της: ‘ἐγεννήθη Ἄνθρωπος εἰς τὸν κόσμον’[220] – γεγονὸς ποὺ ἀναγγέλει σὲ ὅλη τὴν κτίση καινούργια, ἀμετάθετη ἀξία ... Κάθε φανέρωση τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο, ἐπειδὴ εἶναι Θεία ἐνέργεια στὴ φύση της, ἀντανακλᾶται στὰ πεπρωμένα τοῦ σύμπαντος κόσμου, καὶ μάλιστα σὲ μερικὲς περιπτώσεις ἐπηρεάζει σημαντικὰ τὴν πορεία τῶν ἱστορικῶν γεγονότων”.[221]
Ἡ ὕπαρξη δύο ἢ τριῶν ἁγίων ἔχει ἰσχὺ ἀσύγκριτα μεγαλύτερη ἀπὸ κάθε μηχανὴ καὶ συσπείρωση τῶν μαζῶν.
“Ἡ φύση τῆς πανανθρώπινης ὑπάρξεως εἶναι τέτοια, ὥστε κάθε ἰδιαίτερο πρόσωπο, νικῶντας τὸ κακὸ στὸν ἑαυτό του, ἐπιφέρει μέσα ἀπὸ τὴ νίκη αὐτὴ ἧττα τοῦ κοσμικοῦ κακοῦ τόσο μεγάλη, ὥστε τὰ ἀποτελέσματα ἐπενεργοῦν εὐεργετικὰ ἐπάνω στὰ πεπρωμένα ὅλου τοῦ κόσμου. Καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ πάλι, ἡ φύση τοῦ κοσμικοῦ κακοῦ εἶναι τέτοια, ὥστε ὅταν τὸ νικοῦν μέσα τους μερικὲς μόνο ἀνθρώπινες ὑποστάσεις (πρόσωπα) αὐτὸ ὑφίσταται ἧττα, ἡ σημασία καὶ ἡ ἔκταση τῆς ὁποίας εἶναι ἀμέτρως δυσανάλογη πρὸς τὸν ἀριθμὸ τῶν νικητῶν ... Οἱ ἅγιοι, μὲ μόνο τὸ γεγονὸς τῆς ὑπάρξεώς τους, ἔστω καὶ ἀφανοῦς μέσα στὸν κόσμο ἀλλὰ φανερῆς στὸν Θεό, ἐπιφέρουν στὴ γῆ, σὲ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα, πλούσια τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ ... Κάθε ἅγιος εἶναι φαινόμενο κοσμικοῦ χαρακτῆρος, ἡ σπουδαιότητα τοῦ ὁποίου ἐξέρχεται ἀπὸ τὰ ὅρια τῆς ἐπίγειας ἱστορίας καὶ ἐκτείνεται στὸν κόσμο τῆς αἰωνιότητας”.[222]
[220] Ἰω. 16.21.
[221] Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Ὀψόμεθα τὸν Θεὸν καθώς ἐστι, ὅ.π., σελ. 294, 341.
[222] Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Ὁ ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης, ὅ.π., σελ. 295-6.
