Ἀποσπάσματα
Σελ 9
“Ἡ δοκιμασία αὐτὴ εἶναι σκληρή. Ἀόρατο μαχαίρι μᾶς ἀποκόπτει ἀπὸ τὸν ἠγαπημένο Θεό, ἀπὸ τὸ ἀνέσπερο Φῶς Του. Ὁ ἄνθρωπος πλήττεται σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα τῆς ὕπαρξής του. Βρίσκεται σὲ ἀπορία: Γιὰ τί ἡ προσευχή, ἡ ὅμοια μ’ ἐκείνη τῆς Γεθσημανῆ, ποὺ φαινόταν ἤδη ὡς τελειωτικὸς σύνδεσμος ἀγάπης, μετετράπη σὲ ἅδη Θεοεγκαταλείψεως; Τὴν ἀπάντηση στὴν ἀπορία αὐτὴ βρίσκουμε στὸ δωδέκατο κεφάλαιο τῆς πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολῆς καὶ ἰδιαίτερα στοὺς στίχους 26 ἕως 29. Ἀλλὰ πρὸ πάντων καὶ ὑπὲρ πάντα ἔχουμε τὸ ὑπόδειγμα[234] τοῦ Ἴδιου τοῦ Χριστοῦ· στὸν Γολγοθᾶ καρφωμένος ἐπάνω στὸν σταυρὸ ἀναβόησε πρὸς τὸν Πατέρα: γιατί μὲ ἐγκατέλειψες; καὶ ἀμέσως μετὰ ἀπὸ αὐτό: τετέλεσται· καὶ γέρνοντας τὴν κεφαλὴ παρέδωσε τὸ πνεῦμα.[235] Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ μᾶς ἀποκαλύπτεται τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Ἀγάπης. Τὸ πλήρωμα τῆς κενώσεως προηγεῖται τοῦ πληρώματος τῆς τελειότητος ... Ἡ πιστὴ ψυχὴ θὰ καταλάβει ὅτι ἐξελέγη ἀπὸ τὸν Ἀγαθὸ Πατέρα μέσα ἀπὸ αὐτὲς ἀκριβῶς τὶς μαρτυρικὲς δοκιμασίες ποὺ τῆς παραχωρήθηκαν. Χωρὶς αὐτὲς κανεὶς δὲν θὰ εἰσέδυε στὰ βάθη τῆς πρόνοιας τοῦ Θεοῦ γιὰ μᾶς καὶ καθόλου δὲν θὰ γνώριζε τὴν ἀγάπη ἐκείνη γιὰ τὴν ὁποία μίλησε ὁ Χριστός. Τὶς ὧρες τῆς ἐγκατάλειψης ἀναγνωρίζουμε ὅτι ὅλες οἱ ὣς τότε προσπάθειές μας καθόλου δὲν ἐπαρκοῦν γιὰ τὴν σωτηρία καὶ ὅτι ἡ ἀγαθὴ αἰωνιότητα δὲν μᾶς ἀνήκει ἀκόμη. Τὸ ἀλγεινὸ αἴσθημα τῆς ἀπελπισίας γιὰ μᾶς τοὺς ἴδιους, εἶναι τὸ πρῶτο σημεῖο τῆς προσεγγίσεως στὸ πλήρωμα τῆς ἀγάπης τὴν ὁποία ζήτησε ὁ Θεός: εἶναι ἡ ὑπέρβαση τοῦ φοβεροῦ ἐκείνου ὁρίου τῆς ἐπιστροφῆς στὸν ἑαυτό μας”.[236]
[234] Ἰω. 13.15.
[235] Ματθ. 27.46, Ἰω. 19.30.
[236] Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Ὀψόμεθα τὸν Θεὸν καθώς ἐστι, ὅ.π., σελ. 81, 206.
