Φιλοσοφία

Κίρκεγκωρ, Η Αγωνία που λυτρώνει [42 σελ.]

Εκδόσεις Ελπήνωρ
ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ

Διογένης (αναγνώστης TLG)
Διαχείριση γραμματοσειρών
Η Εικόνα του Χριστού
Εικονική Γη / Παγκόσμιος Άτλας
Ορθόδοξες Γιορτές (Ημερολόγιο)
Socializer! για να μοιράζεσαι το διαδίκτυο
Πολυτονικός συλλαβισμός στο Word
Εκμάθηση γρήγορης πληκτρολόγησης
Power Copy

        » Περισσότερα

Σελ 10

Να γιατί ο μεγαλοφυής αγωνιά άλλες ώρες απ' ό,τι ο κοινός άνθρωπος. Ο κίνδυνος δεν αποκαλύπτεται στον κοινό άνθρωπο, παρά μόλις τη στιγμή του κινδύνου, μέχρι τότε βρίσκεται στη σιγουριά του, και μόλις περάσει ο κίνδυνος νιώθει πάλι ασφαλής. Ο μεγαλοφυής κατά την ώρα του κινδύνου βρίσκεται στο αποκορύφωμα της δύναμής του, κι αντίθετα η αγωνία προϋπάρχει ή έπεται αυτής της ώρας και λαβαίνει χώρα σε μια τρομώδη στιγμή, όπου ο μεγαλοφυής πρέπει να διαλεχθεί μ' εκείνον τον μεγάλο Άγνωστο, που είναι το πεπρωμένο. Ίσως η αγωνία του κορυφώνεται την κατοπινή στιγμή, γιατί η ανυπομονησία της βεβαιότητας αυξάνει πάντοτε αντίστροφα προς τη συντομία της απόστασης, μια και υπάρχουν όλο και περισσότερα να χαθούν όσο κοντύτερα βρίσκεται κανένας στη νίκη, κι όσο ποτέ άλλοτε τη στιγμή ακριβώς της νίκης· και γιατί η λογική του πεπρωμένου είναι παραλογισμός.

Ο μεγαλοφυής σαν τέτοιος δεν είναι δυνατό να κατανοηθεί θρησκευτικά, γι' αυτό δε φτάνει ούτε στην αμαρτία ούτε στη θεία Πρόνοια· κι αυτή είναι η αιτία για την οποία βρίσκεται σε σχέση αγωνίας προς το πεπρωμένο. Ποτέ δεν υπήρξε μεγαλοφυής χωρίς αυτή την αγωνία, εκτός αν υπήρξε ταυτόχρονα θεοφοβούμενος.


Προηγούμενη / Αρχική / Επόμενη σελίδα

 Πρβλ.: Γιάσπερς, Ένα μάθημα για τον θάνατο * Τὸ βιο-μηχανικὸ πρόταγμα  *  Χάιντεγγερ, Νοεῖν καὶ Εἶναι (Ἀναφορὰ στὸν Παρμενίδη καὶ τὸν Σοφοκλῆ) Προϋποθέσεις της πνευματικής ζωής  *  Ὀρθοδοξία, Καθολικισμός, Εὐρώπη - Ἐρωτήσεις καὶ Ἀπαντήσεις

ELLOPOS Elpenor in Print \ Γιωργος Βαλσαμης



 ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ   ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ   BLOG   HOME