ΤΟ ΒΙΟ-ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΠΡΟΤΑΓΜΑ
(Ἀποσπάσματα τῆς πρώτης μορφῆς)
| Περιεχόμενα |
ΕΠΙ ΓΕΝΕΕΣ τὰ ρωσικὰ σχολεῖα μαστίζονταν ἀπὸ κυριολεκτικὰ ἐγκληματικὴ χρήση τῆς λατινικῆς, σὲ βαθμὸ ποὺ οἱ Ρῶσοι ἀπόφοιτοι εἶχαν φθάσει πρῶτα νὰ σκέφτονται στὰ λατινικά, καὶ μετὰ νὰ μεταφράζουν γιὰ νὰ μιλήσουν τὴν μητρική τους γλῶσσα! Οἱ ἐγκληματίες τοῦ κομμουνισμοῦ δὲν εἶναι τίποτα μπροστὰ σ’ αὐτοὺς ἐδῶ, ποὺ διέλυσαν τὴν ρωσικὴ συνείδηση. Τὴν ἴδια ὥρα ἄλλοι ὁραματίζονταν τὴν πιὸ τέλεια δυνατὴ κλιμάκωση τῆς διάλυσης, ὅπως ὁ Τσααντάγιεφ, ἀπαιτῶντας πλήρη στροφὴ τῆς Ρωσίας στὸν παπισμὸ ὡς ἑνοποιὸ (!) στοιχεῖο τῆς Εὐρώπης καὶ μόνη ἐλπίδα γιὰ τὴν ἴδια τὴν ρωσικὴ δημιουργικότητα...
Ἔχοντας μιὰ διάσταση κωδικὴ (πλήρως ταυτιστική), ὅπου ‘ἄνθρωπος’ καὶ ‘homo’ ἀναφέρονται στὸ ἴδιο (μὲ τάση πρὸς τὸ γενικῶς ἰσχῦον, ὁσοδήποτε ἀνεπαρκές — ζῶο, δίποδο, κλπ), ἡ γλῶσσα ἐπιτρέπει μετάφραση ἄμεση, βέβαιη, ἔγκυρη καὶ πλήρη. Στὸ ἐπίπεδο αὐτὸ ὅλες οἱ γλῶσσες εἶναι κατ’ ἀρχὴν ἰσοδύναμες, καὶ στὴν πράξη κρίνονται μόνο ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν λέξεων καὶ τὴν δυνατότητα δημιουργίας νέων λέξεων καὶ συναρθρώσεων / ἑνοποιήσεων διαφόρων λέξεων.
Ἡ Ρωσία καταλάβαινε ὅτι δὲν θὰ μπορέσει νὰ μιμηθεῖ πλήρως τὴν Δύση, ἂν δὲν οἰκοδομήσει τὴν ρωσικὴ συνείδηση ἐπάνω στὴν θεμέλια δυτικὴ γλῶσσα. Ἑπομένως στὴν πράξη (ἀσχέτως θεωρητικῶν διευκρινήσεων καὶ τεκμηριώσεων) οἱ Ρῶσοι ἔνοιωθαν πὼς ἡ γλῶσσα προχωράει ὅπως ἔχει ἀρχίσει, πολὺ πιὸ πέρα ἀπὸ τὴν κωδικὴ ταυτιστικὴ διάσταση, ὥστε δὲν ἀρκοῦσε ἡ ἐκπόνηση μεταφράσεων καὶ σχετικὴ γλωσσομάθεια, ἀλλὰ χρειαζόταν ὅσο γίνεται περισσότερο καὶ εἰ δυνατὸν πλήρως νὰ ἀλλάζουν μητρικὴ γλῶσσα, ἐφόσον ἐπέμεναν ὁ ἐκδυτικισμὸς νὰ ἀποκτήσει τελειότητα, κι αὐτὸ στὴν πράξη τοὺς ὁδηγοῦσε σὲ περισσότερα ἀπ’ ὅσα καὶ οἱ ἴδιοι προσδοκοῦσαν.
